"Z rzeczy tego świata pozostaną te dwie: poezja i dobroć" (C.K.Norwid)

Zamyślenie listopadowe Dominika Kukiełki - diakona naszego WSD.

WSPOMNIENIE

Zawsze to tak wychodzi,
że w listopadowej porze
cmentarze nasze świecą
światłem pamięci...
Myślimy o tych, którzy odeszli,
wspominamy wspólne chwile
tych wszystkich,
których już nie ma

Czasem pojawia się w oku łza.
Która to już rocznica?
Jak długi to już czas.
Skończyło się życie.
Pozostają wspomnienia
o wspólnym przebywaniu
na ziemskim świata padole.

Na ziemi została modlitwa
i pamięć o tych,
których już nie ma.
Pozostał piękny grób,
a na nim zapalony znicz,
przy innym rozmodlona kobieta
i dziecko, które straciło Ojca...

I chociaż po ludzku
wszystko już stracone,
Chrystus przychodzi
i dotyka człowieka.
On daje nadzieję,
pokonał przecież śmierć
poprzez misterium cierpienia
do Prawdziwego ZBAWIENIA.